Renklerin Ustasından Hayat Dersi

Emeğinizi ve yüreğinizi ortaya koyarak oluşturduğunuz yapıtların, eserlerin toplum tarafından nasıl değerlendirildiğini merak ediyorsanız , işte hikayemiz...

Renklerin Ustası

Hindistan da çok ünlü bir ressam varmis.

Herkes bu ressamin yapitlarini kusursuz kabul edecek kadar begenirmis.
Ve onu "Renklerin Ustasi" olarak anarlarmis. Onun yetistirdigi bir ressam
artik egitimini tamamlamis ve son resmini yaparak hocasina götürmüs ve ondan resmini degerlendirmesini istemis. Hoca ise; " Sen artik ressam sayilirsin. Artik senin resmini halk degerlendirecek." diyerek, resmi sehrin en kalabalik meydanina götürmesini ve en görünen yerine koymasini istemis.Yanina da kirmizi bir kalem koyarak halktan begenmedikleri yerlere çarpi koymalarini rica eden bir yazi birakmasini istemis.

  Ögrenci denileni yapmis Ve birkaç gün sonra resme bakmaya gittiginde
görmüs ki, tüm resim çarpilar içinde ve neredeyse görünmüyor. Çok üzülmüs tabii. Emegini ve yüregini koyarak yaptigi tablo kirmizidan bir duvar sanki.
Alip resmi götürmüs hocasina ve ne kadar üzgün oldugunu belirtmis.

Hocasi ise; üzülmemesini ve yeniden resme devam etmesini önermis. Ögrenci
yeniden yapmis resmi ve yine hocasina götürmüs.

Tekrar sehrin en kalabalik meydanina birakmasini istemis hocasi. Ama
bu defa yanina bir palet dolusu çesitli renklerde yagli boya,birkaç firça ile
birlikte. Ve yanina insanlardan begenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden bir yazi ile birlikte birakmasini istemis.

 Ögrenci denileni yapmis. Birkaç gün sonra gittigi meydanda görmüs ki
resmine hiç dokunulmamis, firçalar da, boyalar da kullanilmamis. Çok sevinmis ve kosarak hocasina gitmis ve resme dokunulmadigini anlatmis.

  Hocasi ise; "Sevgili oglum, sen birinci konumda insanlara firsat
verildiginde ne kadar acimasiz bir elestiri saganagi ile karsilasilabilecegini gördün.

Hayatinda resim yapmamis insanlar dahi gelip senin resmini karaladi. Oysa ikinci durumda onlardan hatalarini düzeltmelerini istedin, yapici olmalarini istedin." demis.

  Ve devam etmis;"Yapici olmak egitim gerektirir... Hiç kimse bilmedigi
bir konuyu düzeltmeye kalkmadi, cesaret edemedi. Sevgili oglum, Mesleginde usta olman yetmez, bilge de olmalisin. Emeginizin karsiligini, ne yaptigindan haberi olmayan insanlardan alamazsin."
Hocasi son olarak,"Onlara göre senin emeginin hiç bir degeri yoktur.
Sakin emegini bilmeyenlere sunma ve asla bilmeyenle tartisma." demis.

Bandırma Vapuru ve Yolculuk Hikayesi(16-19 Mayıs 1919)

16 Mayıs-19 Mayıs 1919 tarihleri arasında yaşanan olayların kısa özetini, Bandırma Vapurunun Kaptanı İsmail Hakkı DURUSU’dan yolculuğun hikayesini ve Samsuna ayak basıldığında Atatürk tarafından ziyaret edilen bir köyde köylümüzün anlattıkları…

Atatürk’ün gençliğe armağan ettiği ve “Gençlik ve Spor Bayramı” olarak kutlanan 19 Mayıs tarihinin önemini anlayabilmek için Atatürk’ün 16-19 Mayıs 1919 tarihleri arasında gerçekleştirdiği İstanbul-Samsun yolculuğunu ve hatırlamamız gerekir.

Türkiye Cumhuriyeti’nin tarihindeki önemli olaylardan biri Atatürk’ün Samsun’a ayak basışıdır. Türk Milleti Birinci Dünya Savaşı sonrasında kötüleşen koşullar içinde kurtuluş çareleri ararken büyük bir lider Mustafa Kemal Atatürk ortaya çıktı ve Samsun’a ayak basarak “Kurtuluş” yolunu açtı. Dolayısıyla Atatürk’ün 16-19 Mayıs 1919 İstanbul’dan başlayan yolculuğu bir kurtuluş dönemini simgeler.

Samsun işgal kuvvetleri için önemli noktalardan biriydi. Stratejik bakımdan büyük öneme sahipti ve Karadeniz’den Orta Anadolu’ya açılan en rahat ve güvenilir bir kapıydı. İngilizler 9 Mart 1919 tarihinde Samsun’a askerî birlik çıkarmışlardı. Buna tepki olarak Türk Makinalı Tüfek birliğinden Hamdi adındaki bir teğmenin askerlerini alarak dağa çıkması dikkatleri bu bölgeye çekti ve İngiliz Yüksek Komiserliği’nin de Türk halkının silâhlandığı konusundaki şikayetleri üzerine bu bölgeye güvenilir bir kumandanın olağanüstü yetkilerle gönderilmesine karar verildi. Bu kumandan Mustafa Kemal Atatürk’tü ve Atatürk uzun zamandan beri ülkenin içinde bulunduğu bu umutsuz duruma üzülüyor ve birşeyler yapmak için Anadolu’ya geçmek istiyordu. Bu O’nun için bulunmaz fırsattı.

Atatürk beraberindeki kişilerle beraber 16 Mayıs 1919 Cuma günü öğleden sonra “Bandırma” adındaki eski bir vapurla Galata rıhtımından ayrılır.** Mayıs 1919 Pazartesi günü beklenen yolculuğun sonuna gelinir.

Bandırma Vapurunun yaşlı kaptanı İsmail Hakkı DURUSU’dan İstanbul’dan Samsuna uzanan  yolculuğun hikayesi….

 

-Mustafa Kemal Paşa’yı ilk defa görüyordum. Üzerinde resmi üniforması vardı. Kordonlu, nişanlı olan bu üniforma milli varlık yani Korgenerallik ve Fahri Yaver-i Hazreti Padişahı üniforması imiş Yaşından daha çok genç görünüyordu. Samimi bir konuşması, hürmet telkin eden ve insanı ister istemez tesiri altına alan ses tonu ve tavrı vardı. Anladım ki, artık geminin kaptanı ben değilim, O… Bana mümkün olduğu kadar sahilden gitmenin imkanı olup olmadığını sordu. Eyvah ki, ben ilk defa Karadeniz’e çıkıyordum. Nerelerin kayalık ve sığ olduğunu bilemiyordum. Bunu samimiyetle söyledim. Başını sallayarak güldü,“Pusula ile gideriz” dedi. Pusula mı? Felakete bakınız ki, geminin sağlam bir pusulası da yoktu. Bunu da şahsi kabahatim olmadığı halde yüzüm kızararak söyledim. Dudaklarındaki tebessüm kaybolmadan, Paşa “Ziyanı yok… Allah büyüktür… Siz yine mümkün olduğu kadar sahili takip ediniz.” Emrini verdi. Deniz dalgalı da değildi. Hava sakindi. Neden kıyıyı tercih ettiğini anlayamadım. Fakat o dakikadan itibaren kendimi, memleket için çok, pek çok kıymetli, paha biçilemez bir değeri taşıyan emin el olarak telakki ettim. Aradan seneler geçti. İtimat ediniz ki, hayatım denizlerde geçmiş olmasına rağmen hiçbir seferde böylesine vazife mesuliyeti duymamıştım. Samsun’a vardığımız zaman, Mustafa Kemal Paşa’nın rotayı değiştirmekte ne kadar isabet etmiş olduğunu anladık. Çünkü hakikaten bizi takibe çıkarılmış olduğu anlaşılan İngiliz Torpidosu da bizden 1 saat sonra Samsun’a geldi.

 

Mustafa Kemal Paşa, Samsunda bulunduğu ilk günlerde ziyaret ettiği Badırlı Köyünde Türk çetelerle görüşmüş ve onların Milli mücadele saflarına katılmalarını  sağlamıştı. Köyün büyükleri o günlerden hatırlarında kalanları şöyle nakletmişlerdir:

Köylümüz, “Bir gün köye atla yüksek rütbeli subaylar geldi. İçlerinden birisi bize Mustafa Kemal Paşayı tanıttı. Çanakkale savaşlarında ününü duymuştuk. Hayranlıkla kendisini seyrettik. Mavi mavi çakmak çakmak gözleri vardı. Kendisine kahve ikram ettik. Bu sırada karşı köylerde bazı evler yanıyordu. Devlet otoritesinin zayıflığı, hatta yokluğu sebebiyle Rum çeteler, mala, cana, ırza, namusa tasalluttan geri kalmıyorlardı. Mustafa Kemal Paşa, bu yanan evler hakkında bilgi istedi. Anlattık. Gözleri ağlamaklı oldu. Köy meydanındaki bu konuşmalar sırasında köyün ileri gelenlerinden Osman Ağa Gaziye dönerek şöyle dedi:” Paşam, Rum çeteler köyümüzü yıkacaklar. Görüyorsunuz karşı köyü de yakıyorlar. Bize 8-10 jandarma verseniz de köyümüzü koruyalım.” Paşanın gözleri alevlendi ve dedi ki; “Mesele köyleri değil, vatanı koruma meselesidir. Anam var demeyeceksin, karım var demeyeceksin, çocuğum var demeyeceksin, vatanın imdadına koşacaksın. Çünkü vatan elden giderse, bunların hepsini kaybedersin”

Kaynak:http://www.samsunkulturturizm.gov.tr/

Maden İşçisi

Uğurlar Olsun…

Onlar, sabah ayazı ile işe giderken ya dönerim ya dönmem düşüncesiyle ailelerinden her sabah helallik alır, uğurlar olsun diye ayrılırlar,

Onlar, yerin bin kat altında çalışıp, göğün milyon kat üstünde yeri olan siyah incilerdir,

Onlar, ailelerine ekmek götürmek için kara kömürün kirini tozunu yutup, akşam evde gelmesini dört gözle bekleyen endişe içindeki kadınlarının kara sevdalılarıdırlar,

Ve onlar ile ilgili her şeyin anlatıldığı İlyas Ali Kaplan ‘ın “Ölümün Kucağında Yaşamak” şiiri …

İnanın maden işçisi bir şiirle ancak bu kadar güzel anlatılabilir..

Ölümün Kucağında Yaşamak Duymaya alıştığımız haberlerden biri daha On beş canı daha kömür madeninde yitirdik Sabah ayazının yatağa vurduğu Bir ürpertiyle uyanılır yataklardan Sabah çayından iki yudum alıp düşülür yollara Her sabah döner yada dönemez düşüncesiyle Helallik aldıktan sonra Hep akılda olan ama aslında hatırlamak istenmeyen Sanki hiç başa gelmeyecek bir şey yaşanır Geride hiçbir şey bırakmadan sadece yürüyen bir cenazedir   Hayat dediğin maden işçileriyle bire bir değil Tarz farkıyla yaşarlar hayatı Hiç bir zaman maden işçisi olmayacak gibi Sonrası her gün Haberler düşer üç satırlık bir metin Derler ki ölmüştür on beş madenci Neydi bu güzelim canlara kıyan Ekmek parası mı Peki neydi bu katli vacip Biraz sonra sessizliğe bürünecek televizyonlar Geride ağlayanların vicdanı yoktur çünkü Sadece geride kalanlar ağlarlar Ateş düştüğü yeri yakmakla hükümlü Karanlıktır bileklerinden akan ter kazmayı dağın sert taşları yüklenir Boğazındaki lokmanın kinidir kömür Geleceği düşlemek kaderi değil madencinin O emeğin işçisidir Hiç düşleyemez üç kuruşluk bir dünyayı Yüzleri kapkara bile olsa Gönülleri kara elmasla işlenmiş Dar geçitlerde kendi mezarını kazmaya başlarlar Vurur grizular yaşamlarını göçüklerde Kim bilir kaç gün geçecek bu tünellerde Kahrını anlamak için hayatın Her zaman hüzünlü kömür siyahı rengindedir şehirleri Bir daha canlarına çiğ düşürür her mevsim Gökyüzü ne anlama gelir Aydınlığı görmek ne demek Allaha dua etmeleri umut mu acaba Bir nefes atılırken o zifiri karanlık havaya Acının tüm içsel hesabı gözlerde yaşanır Son kez öpülürken küçücük bebelerin yanakları Son defa sevdiklerinden uğurlar olsun diyerek ayrılmak ne acı Son bir kere nefeslerini bıraktıkları güneşe elveda   Ölümle birer ladestir maden şehirlerinde yaşamak Ya göçük altı ya da grizu patlamasını yaşamak Kırkı geçmez maden tünellerinde zaman Son kazmayı vurur Azrail ölüm fermanını damgalar gibi Burası madenci şehri matemli kadınlarla dolu sokakları Hayatın zamansız mezunu ettiği yitikler şehri Son baharları ilk baharlarında yaşanır Kimler ocağa ilk indiğinde bu raylardan geçti Acaba şu eski fırçalıklara kim dokundu Kim minik mehmedin duygusunu yaşayarak hüzünlendi Kim çocuğunun madenci olmasını istedi ki Belki de babası sağ olsaydı Mehmedin madene girmesine izin vermezdi   Cehennemi andırır kuyularından çıkan dumanlar Vagonlarla Mehmetler taşınıyor çukurlarına Grizu yükselir damarlarından yerin bin kat altında Göğün milyon kat üstünde siyah incidendir ölüm Kara kömürün kadınlarını bekler kara günler Her akşamın acıları yüreğinde kara sevdalı kadınları Her sabah kahramanlar helalleşerek ölüme giderler Bir cenge gider gibi Zeynep küçük elleriyle yer bir gün Babasının kavrulmuş un helvasını Kara elmas karası gözleri akşamüstleri camın önünde Babasının gelişini gözlerdi madenden Kara kasketli adamın yorgun argın gelişini Kara kasketini gülerek sallardı Mehmet kızı zeynebe doğru Tüm şehir şenlenirdi kucağında kirine tozuna bakmadan Mehmedin üstünde kara kiri görülürdü amma Gözlerinde kara bulut hiç mi hiç görülmezdi Hey gidi günler şimdi gönlü burkan bir çocukluk hikayesi Tüm kara elmas şehitlerinin mekanı cennet olsun Zeynebin umutları yeni söndü o ışık bir daha hiç görülmedi Kırk kişiden birisiydi rahmetli Zeynep hala babasını bekler o pencerenin önünde Adeta dünyanın adaletsizliğinin simgesidirler En ağır koşullarda can korkusuyla çalışıp En düşük maaşı alan maden işçileri Her gün hayata en ağır borcu öderler Bir Selda Bağcan türküsü söylenir hep birlikte ”umutsuz bir sonbahar günüydü çocukları uyurken çıktılar ereğli sokaklarına üzülmez’e gidiyorlardı kır düşmüştü kemikten şakaklarına… giderim bende bende bir arzum kaldı sende” Maden işçisinin ölümü o kadar gerçek ki Hiçbir umudu olmayan loş bir ışık Madenle birlikte çöker içlerine Haykırırlar acıtan bir sesle Ölüm çukurlarında yaşamaya ant içerler Haykırışlarını duyacakmış gibi Yüceler Ancak göçük altında kaldıklarında hatırlanırlar Maalesef arkalarından güzel öldüler dedirtmek için Baba mesleği madenci olmak Dede madenci baba madenci oğul madenci Oğlum olmasın diye adeta yalvarırlar Mevlaya Kızlarının hüzünlü hikayesi hiç unutulmaz Ramazan iftarlarında katığıdır ölüm onların Bu memlekette madenciler sadece ölüm haberlerinde   Kim ne derse desin göçüğün altına tüneller kazıp Kömür çıkarır gibi insan çıkarırlar bazen Kendi dertlerini unutup karalar içinde Ağlatan bir Zonguldak haberi manşetlerde Göz yaşları bile kömür karası... Dünyaya payanda hep fakir çocukları Kan ter ve gözyaşından ibaret sermayeleri Adeta ücretlerini kazanırlar terinden damıtarak Emekçilerin hayatları darağaçlarında bu memlekette Sadece dört dakikadır nefesleri göçük altında Bir mucizedir özgürce ölmek Zonguldak ta Tek teselli dün dünde kaldı yarına Allah kerim...

Değerli Arkadaşlar, 

Bu yazıyı yazarken haberlerde , Manisa'nın Soma ilçesindeki kömür ocağından çıkan yangında hayatını kaybedenlerin sayısının 200’lü ulaştığı bilgisi geliyor,787 kişinin çalıştığı belirtilen madende, ölü sayının daha da artmasından korkuluyor.. Bu ne demek biliyor musunuz  200 eve düşen ateş demek,200 evde bekleyen annenin,eşin,çocuğun,kardeşin sabah helalleştikleri babalarına,çocuklarına,ağabeylerine,kardeşlerine bir daha  kavuşamayacakları demek.. Ne zordur Madenden çıkan birisine yaşıyor mu sorusunu sormak…Allah hepsinin mekanını cennet etsin,geride kalan sevdiklerine sabır versin…..

Bilgi :

Madenci Nedir - Madencinin Görevi - Madenci Ne İş Yapar
Madenci, maden ocaklarında çalışan işçi. Genellikle yeraltında, mineral veya cevheri kazarak, ayıklayarak çalışırlar. Dünyanın en tehlikeli işçiliği olarak kabul edilmektedir. Çalışırken grizu patlamaları, göçüklerle oldukça karşı karşıya gelmektedirler. 21 Haziran 1935 tarihinde Uluslararası Çalışma Örgütü tarafından kadınların ve çocukların maden işçisi olarak çalışması yasaklanmıştır.

ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN

ANNELER GÜNÜ

Annelerimize armağan edilmiş bu özel günde, onlara minik bir hediye almayı, mübarek ellerini öpüp ,onlara sıkıca sarılmayı, ne kadar çok sevdiğimizi söylemeyi unutmayın......

Hatta zamanınız var ise, şartlarınız uygun ise Huzur Evlerinde kalan gözü yaşlı annelerimizi de ziyaret etmeyi unutmayın..  

Öncelikle annelerimizle ilgili bir kaç fotoğraf paylaşmak ve sonrasında ise Annelerimize hediye edilen bu güzel günün ne zaman ortaya çıktığını ve ne zamandır kutlandığı ile bilgi vermek istiyorum.... 

Gün boyunca tarlada çalışır, işte çalışır, temizlik yapar, ama en lezzetli yemekleri bizlere yedirmek için  saatlerce hiç yorulmadan uğraşırlar... 

  

9 ay bedeninde taşımakla kalmaz, hayatta ihtiyacın olduğu her zaman ve her durumda seni sırtında taşımaya hazırdır....

Sırtındaki onca yüke rağmen hayata her zaman gülümsemeyi bilir, sana hiç bir yoksulluğu, acıyı, kederi, çaresizliği hissettirmez...

Kendi Aç Kalsa da seni asla aç bırakmaz....

İş Arıyorsan,Eş arıyorsan,Sınava gireceksen,Yola çıkacaksan vs senin için her zaman en hayırlısı olması için dua ederler. 

Dünyanın en güzel varlıkları senin için bunları yaparken, sen onun için ne yapıyorsun bir kez daha düşün!!!

ANNELER GÜNÜ TARİHÇESİ

Her yıl Mayıs ayının ikinci Pazar gününü “Anneler Günü” olarak kutluyoruz. Peki annelerimize adanan bu özel gün nasıl ortaya çıktı, ne zamandır kutlanıyor hiç merak ettiniz mi? İşte bu özel günün doğuşu...

Tarihteki ilk anneler günü kutlamaları, antik Yunan’da, tanrıların anası Rhea onuruna düzenlenen bahar kutlamalarına dayandırılabilir. 1600’lerin İngiltere’sinde “Anneler Pazarı” kutlanırdı.

“Lent” adı verilen ve Paskalya’nın 40 gün öncesinden başlayan sürecin dördüncü pazarında kutlanılan “Anneler Pazarı” ile, bütün İngiliz anneler onurlandırılırdı.

O zamanlar yoksul İngilizler’in çoğu, varlıklı ailelerin yanında hizmetçilik yapmaktaydı. Çalıştıkları evler çoğunlukla kendi evlerinin çok uzağında kaldığından, hizmetçilerin işverenlerinin yanında yaşamasına izin verilirdi. “Anneler Pazarı”nda hizmetçilere izin verilir, evlerine gidip günü annelerinin yanında geçirmeleri teşvik edilirdi.

“Anneler Pastası” denilen özel bir pasta, bu kutlamayı daha da özel kılardı.

Hıristiyanlığın Avrupa’da yaygınlaşmasıyla kutlama biçim değiştirerek “Kilise Ana” kutlamasına dönüştü. Kendilerine hayat veren ve kötülüklerden koruyan gücün “Kilise Ana” olduğuna inanılırdı. Zamanla kilise festivali ile “Anneler Pazarı” kutlamaları karıştı ve insanlar, kiliseyle birlikte annelerine de şükranlarını sunar oldular.

BARIŞA ADANAN BİR GÜN
ABD’de Anneler Günü ilk defa 1872’de Julia Ward Howe tarafından, barışa adanan bir gün olarak önerildi. Bayan Howe her yıl Boston’da Anneler Günü kutlamaları organize etti.

1907 yılında Philadelphia’da Ana Jarvis adında bir kadın, ulusal bir Anneler Günü için kampanya başlattı. Bayan Jarvis, West Virginia eyaletinde annesinin bağlı olduğu kiliseyi, annesinin vefatının ikinci yıldönümü olan mayısın ikinci pazarında, Anneler Günü’nü kutlamaya ikna etti. Ertesi yıl Anneler Günü, bütün Philadelphia’da kutlanmaya başladı.

1914'TE RESMİ AÇIKLAMA GELDİ
Bayan Jarvis ve onu destekleyenler bakanlara, iş adamlarına ve politikacılara, ulusal bir Anneler Günü ilan edilmesi için dilekçeler yazmaya başladılar. 1911’de arzuları gerçekleşti ve Anneler Günü tüm eyaletlerde kutlanır oldu. Başkan Woodrow Wilson, 1914’te resmi bir açıklama ile Anneler Günü’nü ulusal tatil ilan etti. Böylece Anneler Günü’nün, her yıl mayısın ikinci pazarında kutlanmasına karar verilmiş oldu.

Dünyanın çeşitli ülkelerinde Anneler Günü’nün farklı tarihlerde kutlanmasına karşın, Danimarka, Finlandiya, İtalya, Türkiye, Avustralya ve Belçika’da Anneler Günü mayıs ayının ikinci pazarında kutlanmaktadır.

Türkiye’de de, 5 Mayıs 1955’te, Türk Kadınlar Birliğinin girişimiyle, her yıl mayıs ayının ikinci Pazar gününün “Anneler Günü” olarak kutlanmasına karar verildi. 1955 yılında, yılın annesi Nene Hatun seçildi. 93 Harbi’nde 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı) Erzurum Aziziye Tabyaları’nın savunmasına genç bir gelin iken katılan Nene Hatun, Erzurum’da 22 Mayıs 1955’te zatürree hastalığından dolayı 98 yaşında vefat etti.

ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN

HIDIRELLEZ BEREKETİ ÜZERİNİZDE OLSUN

HIDIRELLEZ NE ZAMANDIR KUTLANIYOR?

İnanışa göre iyileri mükafatlandırıp, kötüleri cezalandıran, zorluklarda yardımcı olan ve bolluğa kavuşturan Hızır'ın İlyas peygamberle buluştuğu 6 Mayıs, bir bayram olarak binlerce yıldır kutlanıyor.

"Hızır" ve "İlyas" kelimelerinin halk arasındaki telaffuzundan aldığı bilinen Hıdırellez,

Türk dünyasının mevsimlik bayramı olarak "kış mevsiminin bitip, sıcak yaz günlerinin başladığını" müjdeliyor. Doğanın canlanmasının habercisi olarak görülen bu günde, Hızır ve İlyas'ın her türlü dileği yerine getireceği inanışı yaygın olarak kabul görüyor.

 

Onların su kaynaklarında, kırlarda buluştuğunun düşünülmesi nedeniyle kutlamalar genellikle yeşillik, ağaçlık alanlarda, su kenarlarında, bir türbe ya da yatırın yanında yapılıyor. Bu gibi yerlere bu nedenle "Hıdırlık" da deniliyor. Hızır ve İlyas'ın kavuştuklarında Allah yolunda olmanın ve birlikteliklerinin verdiği sevinçle kuvvet bulduğuna inanılıyor.

Hızır'ın kim olduğuna dair çeşitli görüşler var. Tasavvuf çevreleri Hızır'ı bir veli olarak kabul ettiği gibi, onun peygamber olduğunu düşünenler de bulunuyor. Onun ak saçlı, nur yüzlü, sakallı yaşlı bir adam veya dilenci, fakir kılığında göründüğüne inanılıyor. O zor durumdaki insanlara yardım etmesi, iyileri mükafatlandırıp, kötüleri cezalandırması, berekete ve bolluğa kavuşturması gibi özelliklerle biliniyor. Hızır'ın, "hayat suyu" içtiği için sonsuza kadar yaşayacağı da inanışlar arasında yer alıyor.

İlyas'ın peygamber olduğu konusunda ise genel kabul bulunuyor. Halk arasında kabul edilen inanışa göre, Hızır karaların ve havanın, İlyas ise suların hakimidir ve bu ikisi birleştiğinde, doğada var olan her şeye güç yetecek konuma gelinmektedir.

HIDIRELLEZ'DE NELER YAPILIR? - HIDIRELLEZ'DE NASIL DUA EDİLİR?

Hızır ve İlyas'ın bir araya geldikleri günde her türlü dileğin onlar tarafından yerine getirileceğine inanılıyor. Bu nedenle çeşitli dilekler için çeşitli ritüeller gerçekleştiriliyor.

HIDIRELLEZ GECESİ BEREKET İÇİN NELER YAPILIR?

Hıdrellez gecesi Hızır'ın bereket vermesi için yiyecek kaplarının, erzak torbalarının, ambarların ve para keselerinin ağızları açık bırakılıyor.

HIDIRELLEZ GECESİ EV, ARABA İSTEYENLER NELER YAPAR?

Ev, bağ-bahçe, araba isteyen kimseler, Hıdrellez gecesi gül ağacının altına istediklerinin küçük bir modelini yaparlarsa Hızır'ın kendilerine yardım edeceğine inanıyorlar. Aynı zamanda dileklerini kırmızı kurdaleye bağlayıp gül ağacına asıyorlar.

HIDIRELLEZ'DE NEDEN ATEŞ ÜZERİNDEN ATLANIR?

En yaygın ritüel, nazardan ve hastalıktan korunmak için ateş yakarak üzerinden atlamaktır. Bu ritüel adeta Hıdırellez'le özdeşleşmiştir. Günahlardan arınmak için de bu uygulamaya başvurulduğu ifade ediliyor.

Evlenmek isteyen kızlar gelin maketi yapar ve gül dalına asarlarsa evlenecekleri kişiyi düşlerinde göreceklerine inanılıyor. Evlenmekte geciktiği düşünenlerin başının üzerinden kilit açılıyor.

HIDIRELLEZ DİLEĞİ NE ZAMAN YAZILIR? HIDIRELLEZ DİLEĞİ GÜL AĞACINA NE ZAMAN ASILIR?

5 mayıs akşam ezanı ile gül dallarına paralar asılır.(Eskiden kese içine para dikilip gül dibine gömülürmüş.) ya da açık cüzdan bırakılır. Böylelikle bolluk ve berekete ulaşmak, varlıklı kişiler olmak düşlenir. Asılan paralar ya da cüzdanlar 6 Mayıs sabah erkenden geri toplanır. Evdeki her kişi için yedi fasulye ya da yedi nohut ekilir, gelebilecek kötülüklerin bunlara gelmesi dilenir.

5 Mayıs günü (Nişanlılar arsında) oğlan evi, kız evine Hıdırellez Kurbanı, olarak süslenmiş bir koç gönderir. Bu kurban ertesi gün kesilerek birlikte yenir. Yemeğe çağırılanlar, çarşaf, havlu yemeni ve gönüllerinden kopan armağanlar getirirler. Getirilen armağanlar ipler üzerinde sergilenir.

Hıdırellez günü, erkenden kalkılıp kapılar açılır. Genç kızlar için hazırlanan sandıklar açılır. Açılır ki eve bereket dolsun, genç kızımız da iyi bir evlilik yapsın.

Hıdırellez günü, bazıları sabah gün doğarken kırlara, bağlara, bahçelere çıkıp buralarda Hızır’ın ayak izlerine basarak bolluğa ulaşmayı düşler.

Hıdırellez günü, doğa ve insan sevgisi çok önemlidir çünkü Hızır ve İlyas, insanları, doğayı, iyiliği ve cömertliği seven, bereketin simgesi olan, kutsallıklarına inanılan dinsel varlıklardır.

HIDIRELLEZ'DE NELER YAPILMAZ?

5 Mayıs akşamı evlenme çağına gelmiş kızlara bulaşık yıkattırılmaz.
Hıdırellez günü, hiçbir yeşil dalından koparılmaz.

HIDIRELLEZ NE ZAMAN BİTER?

6 Mayıs günü ikindi zamanı Hıdırellezin bittiğine inanılır. Ancak eğlenceler hava kararıncaya değin sürer. Hızır uğrasın! dileği bolluk gelmesi anlamında kullanılır

HIDIRELLEZ DUASI NEDİR? HIDIRELLEZ DİLEĞİNİ ASARKEN HANGİ DUA OKUNUR?

İşte dilek dilerken ve Gül ağacına astıktan sonra edeceğiniz Dua…

Bismillahirahmanirahim

bin bir adım bir adım

allah bir adım adım

kerim kerem allah

başımda bir duman var

yardım eyle ya allah

la ilaha illallah muhammeden resullullah

yetiş imdadıma hızır ile

allah birsin sen kulla mişersin

biz gibi kulların yardımcısı sensin

hızır deryada erdim murada amin